ไม่มีตัวตน~เจนนี่ พันธ์พินิจ
ถ้าบังเอิญเจอคนสิบคน...สิบคนนั้นก็เป็นเพื่อนเธอ
คงมีแต่ฉันเสมอที่เธอไม่เคยสนใจ
ในบรรดาใครๆ เพื่อนเธอที่มี ที่เธอเคยจำชื่อไว้
ฉันก็แน่ใจ...คงไม่มีชื่อฉันอยู่
แอบมีใจให้เธออย่างนี้ แอบยินดีเมื่อเธอสุขสม
อยู่กับฝันเล็กๆหวังลมๆคนเดียว
แค่วูบเดียวจริงๆ ที่เหมือนว่าเธอจะหันมามองแลเหลียว
อาจเป็นแค่เสี้ยวเดียว แค่นี้ก็ดีใจ
ฉันไม่รู้หรอก ก็ไม่รู้หรอกนะ ใยถึงแคร์เธอมากอย่างนี้
ทั้งที่รู้ว่าเธอไม่เห็นฉันมีตัวตน...
ต่อให้ไม่มีที่ยืนในหัวใจ และไม่เคยจะอยู่ในสายตา
อาจเป็นเหมือนดังลมอยู่ข้างๆตัวเธอ ที่เธอไม่สนใจ
ต่อให้ใจเธอเองจะรักใคร และไม่เคยใยดีกันสักหน
คนที่เธอไม่แลคนไม่มีตัวตน ก็ยังมีเธอทั้งคนยืนอยู่ในหัวใจ
แอบมีใจให้เธออย่างนี้ แอบยินดีเมื่อเธอสุขสม
อยู่กับฝันเล็กๆหวังลมๆคนเดียว
แค่วูบเดียวจริงๆ ที่เหมือนว่าเธอจะหันมามองแลเหลียว
อาจเป็นแค่เสี้ยวเดียว แค่นี้ก็ดีใจ
ฉันไม่รู้หรอก ก็ไม่รู้หรอกนะ ใยถึงแคร์เธอมากอย่างนี้
ทั้งที่รู้ว่าเธอไม่เห็นฉันมีตัวตน...
ต่อให้ไม่มีที่ยืนในหัวใจ และไม่เคยจะอยู่ในสายตา
อาจเป็นเหมือนดังลมอยู่ข้างๆตัวเธอ ที่เธอไม่สนใจ
ต่อให้ใจเธอเองจะรักใคร และไม่เคยใยดีกันสักหน
คนที่เธอไม่แลคนไม่มีตัวตน ก็ยังมีเธอทั้งคนยืนอยู่ในหัวใจ
|
0 Comments:
Post a Comment